Inegol - Iznik, aardewerk en Hamam

In het luxe hotel in Inegol neem ik een ontbijt van het buffet. Er is veel keuze, maar toch is een geserveerd ontbijtje leukerder. Na mijn vertrek  sla ik weer verschillende soorten Turkse broodjes, bananen, tomaten en drinken in voor  onderweg. Ik neem gewoon de kortste route naar Iznik. Aan het begin zit een col en 15 km voor Iznik een hele pittige. Ik zit nu nog maar op 300 m hoogte en het is duidelijk warmer en dus ook zwaarder. Het loopt allemaal veel voorspoediger dan gisteren en om 14.30 uur ben ik al in Iznik. Ik ga even thee drinken op een terras en vraag naar hotel Kaynarca dat in de beschrijving van de Evliya Celebi way staat genoemd als prima budgethotel. Het is wat lastig uit te leggen voor ze, dus stapt er iemand op de motor en rijdt me voor. Het blijkt later een bekende te zijn van de hoteleigenaar, die me in zelfgeleerd NL te woord staat. De kamer kost slechts 40 TL, ziet er geweldig netjes uit en er is Wifi.. Hij heeft ook een kaartje gemaakt van Iznik Nicaea met alle belangrijke gebouwen en monumenten. Het is een oud vestingstadje. Het is zondag en er zijn veel vooral Turkse toeristen uit Bursa e.d. Je ziet echt Westers en Oosters gekleed door elkaar lopen. Er is ook een gebouw waarvan het ene deel een kerk is en het andere een moskee (dat is nog eens Eucomene).
In de oude medresse (religieuze school) zit een aardewerk-museum. Iznik is  het centrum van de aardewerk industrie. Echt alles is van aardewerk: van huisnummers, straatnaamborden, drinkwaterplaatsen, tot prachtig kunstwerk. Ik moet zeggen dat het erg mooi is. Sommige gebouwen zijn geheel betegeld van buiten.
Na de rondwandeling ga ik eten en om 20.00 uur naar de hamam die me is aanbevolen door de hoteleigenaar. Het is 20 jaar geleden dat ik met Roos tijdens onze rondreis door Syrie voor het laatst naar een hamam ben geweest Ik doe dus maar of het de eerste keer is. Ik krijg eerst slippers (veel te klein) en een lendendoek (ook te  klein) en gaat me omkleden in een hokje met en rustbank. Ik doe de lendendoek een beetje onhandig om en wordt naar de voorverwarmingsruimte gedirigeerd alwaar ik 15 minuten heerlijk ga zitten uitzweten. De lendendoek is veel te klein dus ik zit behoorlijk voor "paal". Daarna krijg ik een scrub- en massage- en wasbeurt afgewisseld met plenzen warm water over je heen. Daarna wordt ik terug gedirigeerd naar de rustkamer met een paar handdoeken om me heen. Daar kan ik net zolang rusten of slapen als ik wil. Ze komen me ook nog een kop thee brengen. Bij het afrekenen (30 TL) vraagt de man nieuwsgierig hoe oud ik ben. Hij schat me in de 40. Mijn dag kan niet meer stuk. Terug in het hotel ligt de eigenaar met een van pijn vertrokken gezicht op de bank. Hij heeft onlangs een meniscusoperatie gehad en het is gaan ontsteken. Hij heeft erge pijn, maar houdt zich groot. Slaap lekker zegt ie.