Baja - Budapest, recordafstand

Ik zit alleen te ontbijten tot er een (knappe) vrouw binnenkomt die ook een ontbijt neemt. Na een tijdje vraag ik of ze Italiaanse is, want ik denk haar enkele woorden Italiaans te horen zeggen tegen de ober. Ze is Tsjechische (uit Brno). Ze is 35 jaar, net als mijn dochter Charlotte. We spreken Engels. Ze komt haar man met de auto ophalen. Hij doet ook alleen een fietsvakantie en vandaag is zijn laatste etappe van Baja naar Mohacs in Kroatië. Hij is al vroeg vertrokken vanuit het hotel, want hij kan niet goed tegen de hitte. Ze vertelt erbij dat hij voor zijn vakantie speciaal zonnebrandcreme factor 90 uit Peru had meegenomen om niet te verbranden. Desondanks was hij flink verbrand. Ik vind dat vreemd want ik heb factor 30 en ook een gevoelige huid. Er zal wel iets mis zijn geweest met die creme.
In Mohacs is een monument en/of museum ter nagedachtenis aan de twee veldslagen die daar hebben plaatsgevonden tussen de Ottomanen en de Hongaren. De eerste in 1526 werd een glansrijke overwinning voor Sultan Suleyman (die van de Sultans Trail) . De tweede slag in 1687 werd een overwinning voor de Habsburgers op Sultan Mehmet IV die daarop direct werd afgezet. In 1960 zijn in het moerasrijke gebied rond Mohacs vele van de destijds gedode soldaten gevonden. Voor meer spectaculaire  informatie klik hier. Jammer dat ik Mohacs zelf niet heb bezocht. Het lag wel redelijk dichtbij  de route.
Hij had mijn fiets in de kelder zien staan, zegt ze en hij vond het jammer dat dat merk (Santos) niet verkrijgbaar is in Tsjechie. Vanmiddag haalt ze hem op in Mohacs en gaan ze terug naar Brno, want morgen moet hij weer aan het werk. Ik vertel dat ik een blog bijhoudt van mijn reis. Ze is erg geinteresseerd en geeft haar email-adres.

Ik vertrek door dit gesprek wederom pas om 9.15 uur. Ik vlieg weer met snelheden tussen 20 en 30 km/h vanwege de wind schuin in de rug. Ik zie na 5 km Budapest nog 155 km staan. Ik denk "Een extra dagje in Budapest is niet weg." en stel me in op in een keer naar Budapest rijden. Er is daar een goed bikercamp, speciaal voor motorrijders en fietsers. 

Om 14 uur heb ik er al 100 km opziten  Na 120 km, na mijn lunch, begint alles toch een beetje zeer te doen. Zo'n 30 km voor Budapest wordt de weg ineens vervelend druk en besluit ik de officiele EV-6 te gaan volgen. Als dat maar goed gaat denk ik nog bij mezelf. En ja hoor, de weg langs het water is van zeer wisselende kwaliteit en de bewegwijzering in de omgekeerde richting ook. Het is wel mooi, maar toch kan ik het niet laten om een paar keer flink in het NL te schelden bij het zoveelste verkeersdrempeltje waardoor mijn fietstassen soms losschieten. Uiteindelijk komt Budapest dan toch in zicht.
Overal zijn hier fietspaden, weliswaar wat chaotisch aangelegd, maar toch.

Via de GPS kom ik bij het Bikercamp dat eigenlijk gewoon een grote tuin is achter een woning in de stad. Er staan een paar andere vakantiefietsers, uit Ierland en Duitsland en ze wijzen me een beetje de weg. Ik neem eerst een halve liter bier en zet dan voor het eerst deze vakantie mijn tent op. Alles is compleet en hij staat er mooi bij. Ik reserveer voor drie dagen want dinsdag komt (fiets)vriendin Hannie uit Vlissingen mij vergezellen tijdens de verdere rit terug naar huis. Ze komt met het vliegtuig vanaf Rotterdam Airport. In een van de volgende reisverhalen zal ik haar verder introduceren.

Ik barst van de honger en in de buurt schijnt nota bene een Turks restaurant te zijn en daar ga ik direct naartoe. Na een feest der herkenning ga ik weer terug om dit verhaal te dichten.

Morgen Budapest verkennen.