Het Rila-klooster en Balinese massage

Ik besluit om vroeg naar het busstation te gaan,  want ik heb om 16.30 uur een afspraak voor een massage gemaakt.
Ik vraag een paar mensen naar de bushalte naar Rila, het gelijknamig dorpje, waarvandaan het nog 20 km klimmen is naar het klooster. Ik spreek een man aan die toevallig NL spreekt. We raken in gesprek en hij biedt me een kop koffie aan. We moeten met dezelfde bus mee, Dat komt goed uit.
Hij heeft 10 jaar in Amsterdam gewerkt, in de bouw. Hij is 58 jaar en werkt niet meer. Zijn oudste zoon woont in NL. Zijn jongste woont in Bulgarije. Zijn vrouw is overleden toen ze nog in Amsterdam woonden. Het was een heel drama om haar naar Bulgarije te vervoeren voor de begrafenis, vertelt hij. Het had hem bovendien meer dan € 5000,- gekost. Vlak voor hij uitstapt zegt hij nog dat ik vanuit Rila het beste een taxi kan nemen, want de reguliere bus naar het klooster gaat pas om 13 uur. Bij het busstation staat al een taxi klaar en om 11 uur ben ik bij het klooster..

Ik stap door de poort naar binnen en ben getuige van een vreemd tafereel. Een gezin en een orthodoxe priester staan om een op de grond liggend lam en prevelen allerlei gebeden en gooien er water overheen. Tot slot wordt het schaap dat half verdoofd lijkt, door een deurtje naar binnen geschoven. Het lijkt me een offerritueel (zie foto). 
Het klooster is inderdaad overweldigend mooi, Vooral de kerk met iconen en vele gouden ornamenten, kroonluchters etcetera. Deze zijn destijds geschonken en gefinancierd door rijke orthodoxen gelovigen van over de hele wereld, maar vooral uit Rusland. Ook het bijbehorende museum is geweldig interessant.

Het klooster ligt te midden van rivieren en een spectaculair berglandschap en is een bouwwerk dat aan de buitenkant op een vesting lijkt. De geschiedenis van het klooster begon met Ivan Rilski, de leider van een kloostergemeenschap van kluizenaars. Hij was beroemd om zijn genezende kracht en later werd zijn gebeente een gewild bezit van middeleeuwse heersers; de beenderen werden in 1183 naar Esztergom gebracht tot ze ten slotte, na Byzantijnse en Bulgaarse tussenkomst, in 1469 werden teruggegeven aan het klooster. Ook de kloostergebouwen doorstonden roerige tijden, maar werden werden regelmatig geplunderd.

De huidige gebouwen dateren van kort na 1830, een periode van sterke nationale opleving. De vier verdiepingen hebben gestreepte en geruite, overdekte galerijen die uitkijken op een onregelmatig gevormde binnenplaats. De grillige daken met rode dakpannen en de verspreide koe­pels zorgen voor een boeiend geheel. Het topstuk  in het museum is het opmerkelijke Rila-kruis, een dubbelzijdig kruis dat tussen 1790 en 1802 door broeder Raphael werd gemaakt in miniatuur. De kerk is bedekt met kleurrijke fresco’s met uiteraard bijbelse voorstellingen. Het klooster werd bewaakt door een garde van 40 zwaar bewapende bewakers. Die begeleidden ook de pelgrims. Het complex was niet alleen een religieus centrum, maar ook een zeer goed georganiseerde school. Het was een kenniscentrum in die tijd. Ik zag o.a. een mooi wiskunde lesboek liggen uit 1840.

Het klooster werd in 1961 door de Bulgaarse regering uitgeroepen tot nationaal monument en staat sinds 1983 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het klooster is nog steeds in gebruik en bezoekers kunnen hier logeren in schaars gemeubileerde 'gastencellen'. Het kost 25 Lev  (€12,50) per nacht, heb ik nog even nagevraagd.
Na mijn bezoek wil ik weer snel terug om mijn afspraak te halen. Er staat een taxi die een Italiaans echtpaar vervoert van Sofia en terug. Ik kan meerijden tot het dorp Rila. Ze zijn nog een tijdje in het klooster en ik raak in gesprek met de parkeerwachter die perfect Engels spreekt. Hij heeft Engels gestudeerd in Blagoevgrad  (Master) en heeft in een hotel de USA gewerkt. Ik zeg tegen hem, dan kan je toch wel beter dan dit werk. Ja zegt hij maar dit parkeergebeuren is van mijn oom en ik help hem. Hij vertelt dat Blagoevgrad een hele fijne gezellige stad is om te studeren. Het uitgaansleven is bruisend.
Ik  heb de bus van 15 uur terug en ben just in time voor mijn massage-afspraak. Het is in een zeer luxe hotel-spa schuin tegenover mijn eigen budgethotel. Ik wordt naar een prachtige Balinees ingerichte ruimte geleid en wordt onder het genot van zwoele achtergrondmuziek hard gemasseerd door een prachtig meisje met zeer krachtige handen.. Ze zegt dat mijn beide schouders helemaal vast zitten. Om het helemaal te verhelpen zijn meer massages nodig. Ik hoop dat het voorlopig voldoende helpt. Misschien ga ik in een volgende stad wel weer.
Na de massage ga ik controleren of de Master in Engels gelijk heeft en ga de stad in. Het klopt inderdaad. Het is maandagavond, maar toch zijn de terrassen goed bezet. Overal is wat te doen. Veel winkels zijn gewoon open na 19 uur. Het lijkt een beetje  op Ljubljana. Ik eet wat terwijl ik Roland Garros kan kijken. Ik neem wat sfeerfoto's en ga terug naar mijn hotel om het zoveelste verslag te typen.