Vidin-Negotin, schouderblessure valt mee

We ontbijten met zijn viertjes. Het is jammer dat ze de andere kant opgaan en we nemen afscheid. Ik koop voor de zekerheid twee verschillende soorten Aspirine als pijnstiller voor mijn schouder en wat eten voor onderweg.
Het is een heerlijke route. Totaal anders als in de Rodopi-bergen. Ik geniet van de bloemen en vlinders  in de bermen. Ik kom een vakantiefietser tegen. Hij komt uit Nurnberg en rijdt de Eurovelo 6 richting Boekarest en dan vliegt hij weer terug. Hij is heel positief over fietsen in Servie.
Mijn schouder houdt het goed. Ik heb nauwelijks pijn. De pijnstillers kunnen dus in de verpakking blijven. Wat een opluchting!!!.
Om 12 uur ben ik bij de grens met Servie. Daar moet het horloge 1 uur terug. Na de grens kom ik langs een gigantisch grote begraafplaats direct aan de weg, zonder hek. Bijna overal staan heel veel (kunst)bloemen en de grafzuilen zien eruit alsof het allemaal belangrijke personen zijn (geweest). (Zie foto's).
Om 12 uur ben ik al  in Negotin, haal geld uit de muur, neem een kop koffie en zoek het hotel op.

Bij het inchecken wordt ik enthousiast aangesproken door een Italiaan. Hij biedt me een biertje aan. Later komt er nog een Servische vriend bij zitten, die een beetje Frans spreekt. Ze zijn benieuwd naar mijn reis en vertellen enthousiast over Negotin, o.a. de goede wijn. Ik krijg prompt een glaasje. Ik wil ook een rondje geven, maar daar komt niets van in. De Italiaan is 64 en ook gepensioneerd, net als ik. Hij heeft hier een huis gekocht met een appelboomgaard erbij. Dat schijnt hier voor ons nauwelijks iets te kosten en het leven is hier bijzonder goedkoop voor onze begrippen.
We nemen afscheid en ik ga naar de kapper. Het werd tijd. Bij de kapper zit iemand die 40 jaar in Wenen heeft gewerkt en daar nog woont.  Hij heeft het huis in Negotin  van zijn ouders geerfd. Hij vertelt ook dat een huis kopen hier heel weinig kost. Voor € 10.000,- heb je een huis met een stuk land. Ik vraag hoe ze dat huis warm stoken. Dat gaat hier met hout. Warmtapwater gaat elektrisch. Hij heeft een driefase-doorstroom-toestel, omdat ze weinig aanwezig zijn. Ze hebben hier standaard krachtstroom. Verder  hebben veel huizen een eigen waterbron op 15 m diepte met een hydrofoor.
Hij vertaalt voor de kapster hoe ik mijn haar geknipt wil hebben. Ze gaat aan de slag en ik sta binnen 10 minuten weer buiten. Het zit best wel goed. Kosten 400 Dinar (ca. € 4,-). Daarna is het tijd voor een pizza en douchen, kleding wassen, Djokovic-Nadal kijken (Djokovic wint) en het reisverhaal dichten.

Morgen naar Kladovo en onderweg wandelen in de kloof van Vratna.