Vize - Kirklareli

Vandaag een rustige etappe van 60 km. Ik vertrek ik zonder ontbijt  vroeg uit het hotel waar niemand is. Het wordt warm en ik wil zoveel profiteren van de ochtendkoelte.
Ik koop eerst brood. Een halfje gesneden. De verkoper wil er niets voor hebben en biedt me ook nog een thee aan. Ik moet zeggen de Turkse thee is van goede en heel constante kwaliteit.
Ik volg de route van de sultanstrail parallel aan de grote weg. In het eerste dorpje is  een prachtige plaats met schaduw, water en toilet.
In het volgende dorp moet ik weer thee drinken met de muhtar. Zijn naam staat in de routebeschrijving en daar is hij trots op. Na de eerste bocht buiten het dorp verandert de asfaltweg in een grind-keienweg en al slippend en stotend en klimmend en dalend vervolg ik mijn weg. Niemand te zien, behalve wat zwerfhonden  Het volgende dorpje ligt weer aan de grote weg en ik kies ervoor om die maar te volgen. Het is niet druk. Het wordt wel steeds warmer en ik stop regelmatig om te drinken. Op een gegeven moment komen er twee bepakte fietsers van de andere kant en we stoppen. Het is een Poolse student met zijn vader. Ze zijn in 24 dagen van Polen via Slowakije, Hongarije, Servie, Montenegro, Bosnie Herzegowina, Bulgarije en Noord Turkije tot hier gefietst. Ze gaan naar Istanbul. Ze hebben nog wat dagen over en gaan vandaag de Zwarte zee kust opzoeken, vanwege het warme weer. Ik geef ze nog wat tips over Istanbul. Een hotel hebben ze al geboekt.
Door al dat oponthoud is het inmiddels al 13 uur en goed warm. Om 15 uur kom ik  bezweet aan in Kirklareli, een moderne stad met ca. 60.000 inwoners. Je ziet hier weinig hoofddoekjes en de vrouwen daar kun je hier gewoon mee communiceren. Ik ga naar hotel  Karakaya en boek voor 50 TL een kamer met ontbijt. Eerst douchen, daarna houdt ik een siësta van een uurtje en bekijk de route in Bulgarije nog eens goed.

Morgen Edirne met de mooiste moskee van de wereld en tevens zal ik aandacht geven aan het goede doel van deze reis "De stichting veteranenziekte".